برج آجری در یونسکو
این آرامگاه به ارتفاع ۵۳ متر که در سال ۱۰۰۶ میلادی برای قابوس ابن وشمگیر، فرمانروای زیاری و ادیب، در نزدیکی ویرانههای شهر باستانی جرجان در شمال شرق ایران ساخته شد، گواهی بر تبادل فرهنگی میان عشایر آسیای مرکزی و تمدن باستانی ایران است.
این برج تنها مدرک باقیمانده از جرجان، مرکز پیشین هنر و دانش، است که طی حمله مغولها در قرنهای ۱۴ و ۱۵ میلادی تخریب شد.
این بنا نمونهای برجسته و از نظر فنی نوآورانه از معماری اسلامی است که بر ساختمانهای مقدس در ایران، آناتولی (ترکیه) و آسیای مرکزی تأثیر گذاشت. این بنا که از آجرهای پخته بدون لعاب ساخته شده، شامل اشکال هندسی پیچیدهای است که یک استوانه مخروطی شکل با قطری بین ۱۷ تا ۱۵.۵ متر را تشکیل میدهد و با یک سقف مخروطی آجری پوشیده شده است. این بنا پیشرفتهای ریاضیات و علوم در جهان اسلام را در آستانه هزاره اول میلادی نشان میدهد.
برج گنبد کاووس با ارتفاع ۵۳ متر که از فواصل دور در دشتهای اطراف پایتخت باستانی زیاریها، یعنی جرجان، قابل مشاهده است، بر شهری که در اوایل قرن بیستم در اطراف پایهاش بنا شد، سیطره دارد.
بدنه استوانهای توخالی برج که از آجرهای پخته بدون لعاب ساخته شده است، از یک طرح هندسی پیچیده به شکل ستاره ده پر شروع شده و تا سقف مخروطی باریک میشود. دو کتیبه کوفی که دور تا دور بدنه قرار گرفتهاند، یادبود قابوس ابن وشمگیر، فرمانروای زیاری و ادیب، را به عنوان بانی آن در سال ۱۰۰۶ میلادی گرامی میدارند.
این برج نمونهای برجسته از طراحی ساختاری نوآورانه اولیه اسلامی است که مبتنی بر فرمولهای هندسی بوده و توانسته است به ارتفاع زیادی در ساخت با آجر با قابلیت باربری دست یابد.
شکل سقف مخروطی آن به یک الگو (پروتوتایپ) برای برجهای آرامگاهی و سایر برجهای یادبود در منطقه تبدیل شد که نشاندهنده تبادل فرهنگی معماری بین عشایر آسیای مرکزی و تمدن باستانی ایران است.
معیارهای ثبت در یونسکو
معیار (i): گنبد قابوس به دلیل ویژگیهای ساختاری و زیباییشناختی ناشی از هندسه خاص خود، یک شاهکار و دستاورد برجسته در معماری آجری اولیه اسلامی محسوب میشود.
معیار (ii): شکل سقف مخروطی گنبد قابوس به عنوان یک نمونه اولیه برای توسعه برجهای آرامگاهی در ایران، آناتولی و آسیای مرکزی اهمیت دارد و نمایانگر تبادل فرهنگی معماری بین عشایر آسیای مرکزی و تمدن باستانی ایران است.
معیار (iii): گنبد قابوس گواه استثنایی بر قدرت و کیفیت تمدن زیاری است که بخش عمدهای از منطقه را در طول قرنهای ۱۰ و ۱۱ میلادی تحت سلطه داشت. این بنا که برای امیری ادیب ساخته شد، آغازگر یک سنت فرهنگی منطقهای در ساخت آرامگاههای یادمانی، از جمله برای اهل قلم، بود.
معیار (iv): این بنا نمونهای برجسته از یک برج یادبود اسلامی است که طراحی ساختاری نوآورانه آن، توسعه استثنایی ریاضیات و علوم را در جهان اسلام در آستانه هزاره اول میلادی نشان میدهد.
این ملک، ارزش خود را به عنوان یک ساختار هندسی استثنایی و یک نماد در شهر کوچک گنبد قابوس، که از جهات مختلف به وضوح قابل مشاهده است، ابراز میکند.
این بنا همچنان ویژگیهای یک یادبود اسلامی را که سنتهای آسیای مرکزی و ایران را ترکیب میکند، بیان میدارد. دندانههای خارجی (فلنجها) و نوارهای کتیبه در وضعیت خوبی قرار دارند، اما تعبیه رمپ و طراحی دیوار حائل در تپه، شکل تپهای را که برج بر روی آن قرار گرفته است، اندکی دچار آسیب کرده است.
این بنا فرم و طراحی، مصالح، تسلط بصری در چشمانداز را حفظ کرده است و همچنان به عنوان یک مکان مقدس توسط مردم محلی و خارجی مورد بازدید قرار میگیرد و کانون رویدادهای سنتی است.
گنبد کاووس تحت قانون حفاظت از میراث ملی (۱۹۳۰) محافظت میشود و در سال ۱۹۷۵ با شماره ۱۰۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت
رسید. مقررات مربوط به این ملک تصریح میکند که فعالیتهای آسیبرسان ممنوع است و هرگونه مداخله، شامل تحقیقات باستانشناسی، مرمت و کار در سایت باید توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران (ICHHTO) تأیید شود.
برج آرامگاهی و منطقه اطراف آن به طور مشترک توسط شهرداری و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران (ICHHTO) و مطابق با طرح جامع شهر گنبد کاووس (۱۹۸۹) و طرح تفصیلی (۲۰۰۹) مدیریت میشوند که هدف آنها حفظ ویژگیهای تاریخی و بصری شهر است.
اقدام های حفاظتی کنترل ارتفاع در حریم حفاظتی و منظر، توسط طرح جامع پشتیبانی میشود. طرح مدیریت باید برای شامل شدن یک برنامه حفاظت توسعه یابد.
عکاس و نویسنده مقاله: رضا گودرزی
در صورت نیاز به عکاسی طبیعت، میراث فرهنگی و گردشگری، چاپ کتاب نفیس عکس یا تابلوهای نفیس ایرانگردی و ایرانشناسی و همچنین برای انجام امور طراحی سایت، سئو گوگل و تنظیم مقاله های تخصصی (با تجربه و سابقه کاری از سال 1375) با ما در ارتباط باشید: 09001075213